Αν ποτε θελεις να με βρεις.

Αν ποτέ θέλεις να με βρεις θα είμαι εκεί.
Μακριά απο τον κόσμο ,την φασαρία και την υποκρισία.
Τότε θα ταξιδεύω με τα κύματα σε εκείνη την παραλία και όταν φτάσω στα βράχια
θα κάτσω εκεί όπου απο το κύμα άφησε στο βράχο μια μικρή λιμνούλα με  νερό θαλασσινό
σε ανάμνηση της τρικυμίας.

Να ημουν...

Να ήμουν θάλασσα που απλώνεται στην γη,
να ήμουν δέντρο ψιλό που αγκηζει τον ουρανό,
να ήμουν γρασίδι που από τον άνεμο θα λυγίζει,
να ήμουν μήλο πάνω στην μηλιά
μόνο άνθρωπος να μην ήμουν με βάσανα πολλά.

Κύμα εσύ.

Κύμα εσυ θαλασσινό,
που έρχεσαι,που φεύγεις
που τα βράχια έχεις μαστιγώσει,
που πολλά εμπόδια έχεις συναντήσει.
Έλα πίσω και μαζί σου φερε την ζωή μου
την μια και μοναδική μου  που σαν λουλούδι
όμορφο έχεις κλέψει.

Τα ποιήματα για μένα.

Τα ποιήματα η ζωή μου
ο αέρας που αναπνέω
η καρδιά μου που χτυπάει
η ζωή μου που κυλάει.
Τι θα κάνω αν δεν μπορώ τα ποιήματα μου να γράψω
τα συναισθήματα πως θα συγκρατήσω, πως θα τιθασεύσω?
Θα πεθάνω το ξέρω σαν καλός ποιητής που τα ποιήματα του δεν μπορεί να στερηθεί.

Κάθε

Κάθε μέρα είναι ωραία,
η κάθε ώρα είναι γλυκιά,
κάθε λεπτό είναι χαρά,
κάθε δευτερόλεπτο μαζί σου
είναι σαν ζάχαρη γλυκιά.

Ο δρομος της γνωσης ειναι μακρης.

Πάνω στην καρέκλα κάθομαι και περιμένω , το κουδούνι να χτυπήσει 13:10.
Να φύγω από εδώ , τι βαρετά που είναι εδώ.
Πάνω από το βιβλίο 6 ώρες συνεχόμενα ,τα μάτια έχουν κουραστεί, τα πόδια έχουν πιαστεί,
το κεφάλι μας πονάει.Μα ακόμα εδώ θα ήμαστε μέχρι τις 13:10 για να κάνουμε μετά ένα μικρο διάλυμα.
Γιατί ο δρόμος της γνώσης είναι ακόμα μακρύς.

Τα Αδέσποτα

Αδέσποτο γατί, αδέσποτο σκυλί
που σας εγκατέλειψε ο αφέντης σας.
Μόνα μες την ερημιά και που του
ανθρώπου το χέρι
μόνο για κακό σε εσάς ήρθε.
Μα εσείς δεν τους κρατάτε κακία.
Κάντε λίγο υπομονή κάντε λίγο ακόμα δρόμο.
Για να φτάσετε στον αφέντη σας τον αληθινό.
Αυτόν που δεν σας ξέχασε ποτέ.Να σας πάει σε ένα κόσμο
άσπρο δίχως πεινά δίχως δίψα.

Ένα Βλαστάρι βασιλικό.

Βλαστάρι εσύ
Βασιλικό πανέμορφο, αγέρωχο
που ανθρώπου χέρι ποτέ δεν έχει ποτίσει.
Σε ξερίζωσε χέρι Ελληνα εσένα που με τα μπουμπούκια σου
θα φωτιζόταν ο χώρος της Ελλάδας μέσα από τα αγκάθια που την κυριαρχούν.